× نجوای انسان با خدا گفتم : خدای من ، دقایقی بود در زندگانیم که ھوس می کردم سر سنگینم راکه پر از دغدغه های دیروز بود و ھراس فردا ،بر شانه ھای صبورت بگذارم و آرام برایت بگویم و بگریم ، در آن لحظات شانه ھای تو کجا بود ؟ گفت: عزیز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگی که در تمام لحظات بودنت بر من تکیه کرده بودی ، من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه ھستی . من ھمچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم . گفتم : پس چرا راضی شدی من برای آن ھمه دلتنگی ، اینگونه زار بگریم ؟ گفت : عزیزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید عروج می کند ،اشکھایت به من رسید. و من یکی یکی بر زنگارھای روحت ر یختم تا باز ھم از جنس نور باشی و از حوالی آسمان ، چر

آدرس وبلاگ من

jam62.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/faghad khoda

لیست دوستان

fariborz

mina

hamed

masoud

mehdi

hesam

ali 3773

elena

....baran....

yalda

hamid

elham

sanaz

heroمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

دكتر علي شريعتي

یک جمله به خدای خودت بگو

دردودل با آسمانی ها

hero مشاهده تمام گروهاي

به سوی عشق

خداوندا باشد که بیشتر تسلی دهم تا تسلی یابم در پی فهمیدن باشم تا فهمیده شدن در پی دوست داشتن باشم تا دوست داشته شدن زیرا با دادن است که می گیریم با فراموشی خویشتن است که خویشتن را می یابیم با بخشیدن است که بخشوده می شویم وبا مردن است که زنده می شویم *

خدایا احساس می کنم زود عادت می کنم و گاهی به اشتباه اسم آنرا دوست داشتن می گذارم.

خدایا� می ترسم از اینکه به گناه کاری که نفسم آنرا صحیح می خواند و دلم از آن می ترسد و عقلم به آن شک دارد، در آتش بی مهری ات بسوزم.

خدایا� می دانم تمام لحظه هایم با توست. می دانم تنها تویی که مرا فراموش نمی کنی. می دانم که اگر بارها فراموشت کنم، ناراحتت کنم و برنجانمت، باز می گویی برگرد. می دانم؛ همه اینها را می دانم، ولی نمی دانم چه کنم؛ نفسم مرا به سویی می کشد و عقلم حرفی دیگر می زند و دلم در این میانه مانده.

خدایا� تو بگو چه کنم. تو نشانم بده راهی که بهترین است.

خدایا� می دانم تو همیشه با منی، ولی تنهایم مگذار؛ یا شاید بهتر باشد بگویم: نگذار تنهایت بگذارم.

خدایا� تو بگو چه کنم. تو نشانم بده راهی که بهترین است. خدایا� می دانم تو همیشه با منی، ولی تنهایم مگذار؛ یا شاید بهتر باشد بگویم: نگذار تنهایت بگذارم. خداوندا.. من از تنهایی و برگ ریزان پاییز، من از سردی سرمای زمستان، من از تنهایی و دنیای بی تو می ترسم.

خداوندا ! مگر نه‌اینکه من نیز چون تو تنهایم پس مرا دریاب و به سوی خویش بازگردان، دستان مهربانت را بگشا که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم

چهارشنبه 15 فروردین 1391 - 11:34:54 PM